Το καλλιτεχνικό έργο της Lavinia Schulz και του Walter Holdt

Η σχέση της Schulz με τον Holdt, μπορεί να προσδιοριστεί ως ένα παράφορο κράμα έρωτα, δημιουργίας και έκφρασης. Η τέχνη και η καθημερινή ζωή συνιστούσαν μία και μοναδική πραγματικότητα. Καλλιτεχνικό τους στόχος: η απόλυτη ένωση της μάσκας με την εκφραστική κίνηση. Γκροτέσκο φιγούρες αποκτούν ζωή μέσα από τον χορό. Ένα συνονθύλευμα λαμπερών χρωμάτων, εντυπωσιακών μοτίβων, παραμορφωμένων σχημάτων που μετουσιώνονται σε μυστικιστικά σύμβολα.

Η Lavinia Schulz και ο Walter Holdt κατασκεύαζαν οι ίδιοι όλες τις μάσκες και τα κοστούμια. Απλά και φτηνά υλικά, απομεινάρια του νοικοκυριού και του εργαστηρίου μπερδεύονταν και ενώνονταν με δημιουργικό τρόπο, κάτω από επιστρώσεις ζωηρών χρωμάτων και περίτεχνων μοτίβων. Καρούλια νήματος, υλικά συσκευασίας, ξύλινα κουτιά και διάφορα άλλα σκουπίδια που έβρισκαν και εμπνέονταν από αυτά, συνδυασμένα με λινάτσα, χαρτί και σύρμα, αποκτούσαν μορφή και ζωή. Το εσωτερικό των περισσότερών μασκών δεν ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο: προεξείχαν καρφιά, ανοιχτές απολήξεις καλωδίων και οι ραφές ερέθιζαν. Η κατασκευή των μασκών απαιτούσε εξαιρετικά μεγάλο μέρος του χρόνου εργασίας τους.

Τα κοστούμια ήταν ιδιαίτερα βαριά και καταπονούσαν το σώμα τους, καθιστώντας έτσι τον χορό τους μια επίπονη διαδικασία. Η αισθητική αρχή του μεγάλου βάρους, της στενής σχέσης με την γη, αντανακλάται, επίσης, στον χορό τους ο οποίος, φυσικά, δεν είναι δυνατό να συγκριθεί με το παραδοσιακό μπαλέτο. Μπορεί να έκαναν εξαιρετικό σπαγκάτο, όμως περιφρονούσαν την τέλεια τεχνική και την αίσθηση του ανάλαφρου – το σώμα αποτελούσε ισότιμο σύντροφο της βαρύτητας.

Η κινητήρια δύναμη και το δημιουργικό μυαλό της καλλιτεχνικής αυτής σχέσης ήταν η Schulz. Υπερίσχυε στο επίπεδο των ιδεών και στη κατασκευή των κοστουμιών. Τα σωζόμενα σχέδια και πατρόν προέρχονται αποκλειστικά από αυτήν και χαρακτηρίζονται από μεγάλη ακρίβεια και σημασία στη λεπτομέρεια. Η δεξιοτεχνία και η ποιότητα της δουλειάς της αποδεικνύεται από την ακριβή εκτέλεση του πατρόν, τις προσεγμένες ραφές, τον τακτικό χρωματισμό, την καθαρότητα και την πολύ καλά μελετημένη σύνδεση των διάφορων υλικών έτσι ώστε να είναι ανθεκτικά.

Οι μάσκες και οι χοροί του ζευγαριού μπορούν να διαιρεθούν σε: γκροτέσκο, αστείους, δραματικούς και εκστατικούς. Η προσοχή του κοινού εστιαζόταν κυρίως στις μάσκες και οι χοροί εκλαμβάνονταν ως οι φυσικές κινήσεις αυτών των αλλόκοτων πλασμάτων. «Η μάσκα δεν ήταν φορεμένη, δεν ήταν κοστούμι, αλλά ήταν το βασικό χορευτικό σώμα, στο οποίο το πραγματικό σώμα δανείζει μόνο τις δυνάμεις του.»

Ενδυματολογία Ασθμαίνω

Τα κοστούμια της παράστασης αποτελούν ένα συνδυασμό ολόσωμων μασκών του ζευγαριού και πρωτότυπων δημιουργιών εμπνευσμένων από το συνολικό καλλιτεχνικό τους έργο. Στην παράσταση ζωντανεύουν ξανά οι ολόσωμες τους μάσκες «Springvieh».

Δεν είναι πιστά αντίγραφα αλλά δημιουργικές ανακατασκευές. Ο στόχος ήταν μια νέα εξέλιξη του κοστουμιού μέσα από τον πειραματισμού με σύγχρονα υλικά. Η ίδια η Schulz επεξεργαζόταν τις μάσκες της και τις εξέλισσε διαρκώς. Οι ολόσωμες μάσκες «Springvieh» αποτέλεσαν την βάση της έμπνευσης και του σχεδιασμού των πρωτότυπων δημιουργιών της παράστασης. Τα αλλόκοτα πλάσματα της Schulz και του Holdt ενώθηκαν με τα δικά μας πλάσματα για να διηγηθούν με τον εκφραστικό τους χορό την τραγική ιστορία του ζευγαριού.

«Από το σάπιο σώμα μου θα ανθίσουν λουλούδια και θα είμαι μέσα τους και αυτή είναι η αιωνιότητα.» Edvard Munch